چگونگی ارتباط خوب با دیگران

همانطور که می دانیم انسان موجودی اجتماعی است و باید در اجتماع زندگی نماید . انسان باید در رفتار کند و از رفتار دیگران بازخورد بگیرد یکی از مهم ترین دغدغه های هر انسانی داشتن ارتباط بدون خشونت و اثربخش است به نوعی که نه کسی را برنجاند و از دست هیچ کس نیز نرنجد .آقای مارشال روزنبرگ در کتاب ارتباط  بدون خشونت خود فرمولی را بیان می کند که معجزه گر در روابط انسانهاست و با انجام درست واصولی آن روابط اجتماعی (که وجود آن برای جوامع لازم است) عالی خواهد شد
وحتی اگر یکی از طرفین رعایت کند مسلما رابطه ها عالی می شود.

فرمول ۴ مرحله دارد:

۱مشاهده:
۲٫احساس:
۳٫نیاز:
۴٫تقاضا:

برای  اجرا فرمول فوق باید مراحل فوق به ترتیب انجام شود .و مشکل روابط ما زمانی شروع می شود که به جز زبان از اعضای دیگر بدن(مثل دست برای دعوا یا قهر کردن) استفاده کنیم.

مرحله اول مشاهده است:همانطور که در کتاب (تفاوت بهانه است بهتر زندگی کنیم ) ذکر نمودم پیش نیاز رفتار انسانها فکر و سپس احساس است و متعاقب احساس عمل یا رفتاری صورت خواهد گرفت . و طرف دیگر روابط فقط مرحل آخر رفتار را مشاهده می کند .به عنوان مثال من رفتار نامناسبی با شما نداشته باشم شما فقط رفتار مرا شاهد هستید ولیکن نمی دانید علت رفتار من چیست و این فرمول ریشه یابی علت را بر عهده دارد . ازطرفی بعضی مواقع رفتار بدی صورت نگرفته است ولیکن مخاطب و شخص دیگر رابطه برداشت بدی داشته است و  این به قضاوت ها برمی گردد.

با ۲ مثال کاربردی توضیحاتی ذکر می نمایم:

مثال ۱.رئیس اداره ای شاهد تاخیر هر روزه کارمند خود است واز این امر خیلی ناراحت است :اگر بخواهیم با فرمول فوق بیان کنیم به این صورت است:

۱٫۱رئیس کارمند خود را خواسته و بگوید “در این مدت …..روز تاخیر داشته ای” .

در محل ….تعداد روزها را قرار می دهد .از بکار بردن قیودی مثل  هر روز ،همیشه و هیچگاه  باید خودداری گردد  چون این قیود  مشاهده را به قضاوت تبدیل می کند.

۱٫۲سپس احساس خود را بیان کند”من احساس ….دارم”

متاسفانه عرف جامعه اجازه بروز احساسات را به ما نداده است و این خطا است .یادم می اید بچه که بودیم وقتی گریه می کردیم بزرگترها می گفتد :”پاشو ! زشته! مرد که گریه نمی کند” که اینکار اصلا درست نیست ما باید بتوانیم احساسات خود را به دیگران نشان بدهیم .

افکار ما احساسات ما را می سازد واحساسات ما سازنده رفتار ماست .فرد مقابل ما فقط رفتار ما را شاهد است و از فکر واحساسات ما خبری ندارد و باید از احساس خود او را حتما مطلع نماییم.

۱٫۳ .سپس نیاز خود را بیان کند”من دوست دارم نظم در اداره حاکم باشد”

۱٫۴٫سپس تقاضای خود را بیان می کند:”می خواهم دیگر تاخیر نداشته باشی”

مثال ۲٫رئیس اداره ای داد می زند و کارمندان ناراحت می شوند:

کارمند وقت ملاقات گرفته و بصورت خصوصی و محترمانه به رئیس بگوید

۲٫۱ مشاهده خود را بیان کند:”دراین ….روز شما صدایتان را بلند می کنید”

همانطور که در مثال فوق ذکر شد کلماتی که نشانگر قضاوت است باید خودداری شود

۲٫۲  احساس خود را بیان کند “من حس …دارم”

توضیحات در مثال فوق داده شد

۲٫۳ بیان نیاز خود”من نیازمند آرامش هستم تا بتوانم با کیفیت بهتری کار کنم”

۲٫۴ بیان تقاضا “من دوست دارم کارها را با صدایی آرامتر بیان نمایید”

مسلما اگر یکی از طرفین نیز رعایت کند رابطه ها بهبود و عالی می شود البته در شروع مقداری مصنوعی وسخت به نظر می رسد ولیکن با انجام  آن به تدریج مسیر عصبی آن ساخته و طرف مقابل نیز یاد می گیرد .

 

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *