روز چهاردهم)مرگ چیست؟

امام حسین(ع) شب عاشورا با همه یاران خود صحبت کرد و بیعت خود را از آنها برداشت و از آنها درخواست کرد که از تاریکی شب استفاده کرده و به مکانی امن بروند و  یارانش صحبت هایی  کردند که از کتب تاریخی قابل بررسی می باشد و قاسم ابن الحسن سخنی گفت که بهانه نوشتن این قسمت از مقاله نمودم ایشان گقتند:” مرگ برای من از عسل شیرین تر است”

سوال)چرا یک جوان مرگ را شیرین تر از عسل می داند؟

جواب)این بزرگوار با مکانیزم مرگ آشناست و لذا آن را شیرین می بیند و یقین دارم اگر هر فردی چنین نگرشی به مرگ داشته باشد آنرا شیرین می بیند

مقدمه در مورد مرگ

هر انسان از دو بعد به شرح زیر تشکیل شده است:

جسم: از روز اول تشکیل نطفه شروع به رشد می کند و پس از مقداری رشد و در زمان 4 ماهگی(نظرات متفاوت است و اکثرا بر 4 ماهگی توافق دارند) روح بر بدن جسمی دمیده می شود و در زمان 9 ماهگی رشد جسمی به حدی می رسد که نمی تواند در شکم مادر باقی بماند لذا به دنیا وارد می شود و رشد ادامه می یابد تا زمان مرگ فرا رسد و به دنیای دیگر می رود

روح: از حدود 4 ماهگی شروع به رشد می کند(رشد روح در جنین بسیار کم می باشد) و با تولد رشد بیشتری دارد تا اینکه با مرگ به دنیای دیگر می رود.

چرا می ترسیم

• انسان از تغئیر گریزان است مسلما اگر از جنین سوال کنیم آیا می خواهی به دنیای بزرگتر بروی قبول نمی کند و…
• ترس از فنا و نابودی
• داشتن آرزو و آمال انجام نشده
• ترس از عقوبت های کارها

چگونه آماده سفر و مرگ شویم؟

• خداوند در قرآن می فرماید همه خواهند مرد و اگر خداوند نیز ذکر نکرده بود به تجربه در این دنیا دیده ایم که همه افراد باید دنیا را ترک کنند لذا چاره ای ندارد و باید آماده این تغئیر شود.
• خداوند انسان را به عنوان اشرف مخلوقات وخلیفه خود خلق نمود و پس از خلقت انسان، به خود تحسین گفت آیا منطقی است سرانجام انسان فنا و نابودی باشد؟!
• باید تا فرصت داریم نسبت به انجام آرزوهای خود مبادرت کنیم و از اهمال کاری پرهیز کنیم
• بزرگترین عذاب در مرگ برای هر فرد این است که فردی که می توانسته بشود را با خودش مقایسه می کند و افسوس می خورد و از طرفی کلیه اعمال ما در آن دنیا به شکل واقعی خود پدیدار خواهد شد مراقب اعمال خود باشیم