هضم تجربه ای از زندگی امام حسن(ع)

در استانه تولد امام حسن (ع) قرار داریم بهتر دیدم چند نکته بعنوان هضم تجربه ، که می توان از زندگی آن بزرگوار فرا گرفت ذکر کنم امید است بتوانیم با الگو برداری و هضم تجربه  از بزرگان خود به موفقیت و آرامش برسیم.

احترام به دنیای مطلوب دیگران

در تاریخ ذکر شده که در دوران طفولیت روزی امام حسن و حسین در حال وضو گرفتن بودند . مشاهده نمودند که پیرمردی در حال وضو گرفتن بصورت ناصحیح می باشد.

این دو برادر(امام حسن و حسین) که در سن طفولیت بودند با هم مشورتی کردند

و سپس به  پیرمرد گفتند:” ما قصد وضو گرفتن داریم امکان دارد شما وضوهای ما را نگاه  و قضاوت کنید و بگوئید کدامیک درست وضو می گیریم.”

پیرمرد پس از دیدن وضوها اشکال وضوی خودش را فهمید.

   بهترین روش توصیه  کردن همین است که فرد خودش فکر کرده و اشتباه خود را بفهمد

سقراط هم می گوید من به شما چیزی یاد نمی دهم فقط شما را مجبور به فکرکردن می کنم.

در معاشرت و روابط  داشتن نگاه از طرف مقابل:

روزی فردی از شهر شام(شهر محل خلافت معاویه) وارد شد و پس از رسیدن به امام حسن،مبادرت به فحاشی به آن بزرگوار  نمودند .

امام حسن تا اتمام سخنان آن مرد  شامی ساکت بودند و پس از اتمام ناسزاهای او فرمودند :”غریبه هستی، آیا جایی برای اسکان داری؟آیا غذا خورده ای و…”و به صورت خیلی ویژه از او پذیرایی نمودند و۳ روزی بعنوان میزبان از او پذیرایی نمودند .

یکی از نکاتی که در کتاب تانک فو روش برخورد با افراد دشوار اشاره شده است این است که در روابط روزمره و مبادلات کاری و خانوادگی مقداری هم از دید طرف مقابل به قضایا نگاه کنیم .

امام حسن از دید فردی به قضایا نگاه می کند  که در شام متولد و زندگی می کند.

در مسجدی نماز می خواند که  فوق العاده علیه خاندان علوی جوی مسموم دارد

لذا او را درک می کند و عظمت خود را بعنوان انسانی  وارسته در تاریخ ثبت می کند.

اگر در ارتباطات قبل از قضاوت و تصمیم گیری ،مقداری از ادراک طرف مقابل  نگاه می کردیم و در ذهن خود، چگونگی علت رفتار او را بررسی می کردیم  آرامش فوق العاده  در زندگی ها حاکم بود . این موارد رادر کتاب تفاوت بهانه است بهتر زندگی کنیم  به تفصیل ذکر نموده ام.

انفاق و بخشش بدون هیچگونه توقع

امام حسن(ع) چندین نوبت کلیه اموالش را با فقرا تقسیم کرد .برای رشد معنوی و مادی باید بخشندگی و گذشت داشته باشیم

داشتن و پرورش خلاقیت در تمام شرایط:

همانطور که تاریخ گویاست وقتی امام حسن متوجه شدند فرماندگان لشکرش به او خیانت نموده اند و حتی تصمیم به کشتن او را دارند امام حسن مبادرت به صلح نمودند ولی اگر مفاد صلح را مطالعه ای داشته باشیم متوجه خواهیم شد مثل برندگان جنگ طرف مقابل را متقاعد نموده است که صلح نامه را امضا نماید .و داشتن مهارت متقاعد کردن  از ضروریات ارتباطات و منش سیاسی هر فرد می باشد

با حدیثی از آن بزرگوار به مبحث خاتمه می دهم:

قالَ علیه السلام : إ نّ الْحِلْمَ زینَهٌ، وَالْوَفاءَ مُرُوَّهٌ، وَالْعَجَلهَ سَفَهٌ.
ترجمه :
فرمود: صبر و شکیبائى زینت شخص ، وفاى به عهد علامت جوانمردى ، و عجله و شتابزدگى (در کارها بدون اندیشه ) دلیل بى خردى مى باشد.