داستان موش و امید

اصولا از امید بعنوان عامل پیشرفت و ترقی هر فرد نام برده می شود ولیکن اکثرا به اثرات امید آگاه نیستند

برای آشکار شدن اهمیت امید  داستانی را ذکر می کنم میدوارم مورد توجه قرار گیرد

دانشمندان تعدادی موش را  داخل يك استخر آب انداختند.

تمامی موشها فقط ١٧ دقيقه توانستند زنده بمانند و در نهايت خفه شدند!!!

دوباره دانشمندان با اينكه می‌دانستند موش‌ها بيش از ١٧ دقيقه زنده نمی‌مانند، تعداد ديگری موش را به داخل همان استخر انداختند و چون می دانستند موشها  ١٧ دقيقه بعد خواهند مرد، تمامی موشها را قبل از ١٧ دقيقه از آب جمع كردند و تمامی آنها زنده ماندند!!!!

موشها پس از مدتی تنفس و استراحت دوباره به آب انداخته شدند!!!!!
حدس می‌زنيد اين بار چند دقيقه زنده ماندند؟

26ساعت طول كشيد تا آنها مردند.
آنها به اين اميد كه دوباره دستی خواهد آمد و نجات پيدا می‌كنند، ٢٦ ساعت تمام طاقت آوردند.

اميد، بهترين و بالاترين قوه محرك زندگی است!!!!
تمامی عاشقانی كه به هم نرسيدن
تمامی مغازه داران و كاسبانی كه ورشكست شدند
تمامی مريضانی كه شفا پيدا نكردند
تمامی تلاشهايی كه به ثمر ننشست
همه و همه از فقدان اميد بوده است
هميشه به فردای بهتر اميدوار باش
هميشه به رحمت خداوند و قدرت خودت اميدوار باش
اگر به خودت اعتماد کامل داشته باشی و بدانی که انسان اشرف مخلوقات است و خلیفه خدای بینهایت، قدرتمند است هیچگاه ناامید نخواهی شد.

طرز ﺧﻮﺩﮐﺸﯽ ﺩﺭ ﻫﺮ ﮐﺲ، ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺷﻪ…!
ﯾﮑﯽ ﺩﯾﮕﻪ ﺷﯿﮏ، ﻧﻤﯽ ﭘﻮﺷﻪ…
ﯾﮑﯽ ﺩﯾﮕﻪ، ﺁﺭﺯﻭﯾﯽ ﻧﻤﯿﮑﻨﻪ…
ﯾﮑﯽ ﺩﯾﮕﻪ، ﺑﻪ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻧﻤﯿﺪﻩ…
یکی دیگه، به خودش نمیرسه…
ﯾﮑﯽ مدام ﺗﺮﺍﻧﻪ‌ﻫﺎﯼ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﮔﻮﺵ ﻣﯿﺪﻩ…
ﯾﮑﯽ ﺩﯾﮕﻪ، ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺵ عکس ﯾﺎﺩﮔﺎﺭﯼ ﻧﻤﯿﮕﯿﺮﻩ…!
یکی محبت نمیکنه…!
یکی دیگه، محبت نمی‌پذيره…!
و…..

“این گونه است که ﺍﮐﺜﺮ ﺁﺩم‌ها در ٣٠ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﻣﯽ‌ﻣﯿﺮﻧﺪ و ﺩﺭ ٨٠ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺩﻓﻦ می‌شوند…!”
پائولو كوئیلو

پیشنهاد می کنم مقاله مراحل یادگیری یک فرایند چدید را مطالعه کنید